Life On The Shores Of Samuthavapuram (சமத்துவ தீர வாசம்)


(This poem was presented by Paa.Jeyapirakasam at 4th Festival of Literature conducted by Manipur State Kala Akademi at Imphal, Manipur on June  6 & 7, 2015)

 (Like every village of India, Samuthavapuram {model villages of equality} has also turned into a place so full of the foul smell of castesim. In Arasanur Samathuvapuram of Sivagangai district in Tamil Nadu, the upper-caste people had attacked a Dalit family for daring to fetch water from the corporation pipe, and, convening the Panchayat had ostracized the family. Today’s News - The History of the Present and Future too.)
‘O, Pallaa in Palanquin –
can ever be more than a wild dream?’
So a proverb prevails even today
despite all the rational glow.
There is not even a torn page of History
which tells of the castes victimized by treachery
getting inside a palanquin.
Is our History Insane?
No palanquin-bearers
Today;
nor palanquins.
At the hour of moon’s shine rising up above,
in the well of night
Thailee of Samathuvapuram
would walk tiptoeing
to get water from
The   common village tap…..
She dreamt one day _
bright day… delightfully lit
that
in the same village tap of Samathuvapuram
Truly free from the shackles of Casteism
Thailee was fetching water
Carefree;
Courageously.
- Suriyadeepan
Translated into English by Latha Ramakrishnan

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

பிரபலமான பதிவுகள்

நீட் தேர்வு – ஒரு ஊமை கண்ட கனவு!

படம்
மாண்புமிகு ஏ.கே.ராஜன் கமிட்டி நீதியரசர் அவர்களுக்கு, வணக்கம். எனது பெயர் பா செயப்பிரகாசம், எழுத்தாளர். என்னுடைய பெரியப்பா சோ.சண்முகம், மறைந்து 40 ஆண்டுகள் ஆகின்றன; அவருடைய ஒரே மகன் கிருஷ்ணமூர்த்தி. கிருஷ்ணமூர்த்தி வாய் பேச இயலாத ஊமை. கிருஷ்ணமூர்த்தி, அவருடைய மனைவி சுப்புலட்சுமி இருவரும் விவசாயக் கூலிகள். மானாவாரி விவசாயம் செய்யும் சம்சாரிகளின் (விவசாயிகளின்) புஞ்சைக் காடுகளில் கூலிவேலை செய்து பிழைத்து வருகின்றனர். மானாவாரி புஞ்சைக்காடுகளில் எப்போது மழை பெய்யும், எப்போது இல்லாமல் போகும் என்று சொல்ல இயலாது. ”பேய்ஞ்சும் கெடுக்கும், காய்ஞ்சும் கெடுக்கும்” என்பது இந்த கந்தக பூமிக்குரிய முதுமொழி. எனதும் இவர்களதும் சொந்த ஊர், ராமச்சந்திராபுரம் (அஞ்சல்) விளாத்திகுளம் (வட்டம்), தூத்துக்குடி மாவட்டம் 628 907. ஒன்று விட்ட தம்பியான கிருஷ்ணமூர்த்தியின் மகள் ராஜலட்சுமியின் பள்ளிப்படிப்பு முதலாக இதுவரை பொறுப்பெடுத்து நான் செலவு செய்து படிக்க வைத்து வருகிறேன். ஒரே மகளைப் படிக்க வைத்து வேலைக்கு அனுப்ப வேண்டும் என்பது பெற்றோர் கனவு. பத்து கி.மீ தொலைவிலுள்ள விளாத்திகுளம் உயர்நிலைப்பள்ளியில் பிளஸ் 2 மு
மேலும் படிக்கவும்

கி.ரா - தமிழ்நாடு முதலமைச்சருக்கு ஒரு கடிதம்

படம்
விடுதல்: பா.செயப்பிரகாசம், எழுத்தாளர், கோடம்பாக்கம், சென்னை - 600 024 பெறுதல்: மாண்புமிகு. தமிழ்நாடு முதலமைச்சர், தலைமைச் செயலகம், சென்னை - 600 009 அன்புக்கும் மாண்புக்கும் உரிய முதலமைச்சர் அவர்களுக்கு, வணக்கம். கி.ராஜநாராயணன் என்னும் இலக்கிய ஆளுமை தமிழ் இலக்கிய உலகம் இதுவதை கண்டிராத ஓர் அபூர்வம். இந்த நதிமூலம் 1923-இல் உற்பத்தியாகி தீராநதியாய் இறுதிவரை வாசிப்பும் எழுத்துமாய் தமிழ், தமிழ்ச்சமூகம் எனப் பாய்ந்து கொண்டிருந்தது. 2021 செப்டம்பர் 16, கி.ரா என்ற தீராநதியின் 99–ஆவது பிறந்த நாள்! கி.ரா.வின் மறைவுக்குப்பின், அவரது உடலை அரச மரியாதையுடன் அடக்கம் செய்து தமிழ் ஊழியம் செய்தீர்கள். இடைசெவலில் அவரது இல்லத்தை அரசு அருங்காட்சியமாக சீரமைத்துச் செப்பனிடவும் நூலகம் அமைக்கவும், கோவில்பட்டியில் அவருக்குச் சிலை நிறுவிடவும் அறிவித்துள்ளீர்கள். அறிவிப்பு மட்டுமல்ல, வார்த்தைகளை வாழச் செய்தல் முக்கியமானது. தாங்கள் இவ்வகைப் பணிகளைச் செவ்வனே நிறைவேற்றித் தருவீர்கள் என்பதில் எம் போல எழுத்தாளர்களுக்கு எள்ளளவும் ஐயமில்லை. மக்கள் தமிழின் முன்னோடி கி.ரா.வின் 99-வது பிறந்த நாளை அரசு விழாவாக
மேலும் படிக்கவும்

கரிசல் வெள்ளாமை

படம்
கரிசல் இலக்கியத்தின் வருகை ஒரு தற்செயல் நிகழ்வு போல, அல்லது திடீரென முழிப்பு வந்தது போல நிகழ்ந்தது. அதற்குண்டான உள்வெக்கை கர்ப்பச்சூடாக இருந்திருக்கும் என்னும் விஞ்ஞான விதி உண்டு. வட்டாரமொழப் பிரயோகங்களை பயன்படுத்த வேண்டும் என்ற பார்வையிலிருந்த அது வந்தது. இன்று கரிசல் இலக்கியம் தள்ளுபடி செய்ய முடியாத அளவுக்கு மகசூல் பெருத்த காடாகிவிட்டது.அதன்பொருட்டு யாரும் மெனக்கெட்டுக் காரியம் செய்யவில்லை என வியக்கும் அளவு மொதுமொது என்று விளைச்சலாகிவிட்டது. வட்டாரம் என்பது புவியியல் அடிப்படையில் கிராமங்களின் தொகுதியாகும். நாட்டுப்புறம் என்னும் மற்றொரு சொல்லாடலும் உண்டு. நாட்டுப்புற பேச்சுமொழி அல்லது வாய்மொழி வெளிப்பாடு வட்டாரவழக்கு என சுட்டப்படுகிறது. வட்டார வழக்கில் எழுதப்படுவது வட்டார இலக்கியம் என வரையறை கொள்கிறது. முதன்முதலில் கரிசல் வட்டார வழக்காறுகள் கு.அழகிரிசாமியின் எழுத்துக்களில் லேசுபாசாய் முகம்காட்டுகிறது. வட்டார சாதாரண மக்களின் நாவில் ஜீவனுள்ள மொழி ஊற்றெடுக்கிறது என்பதை அவா் சொல்லிக் காட்டினார். அதற்கு முன் நவீன இலக்கியப் படைப்பாளி புதுமைப்பித்தன், தனது நெல்லை வட்டார மொழியில் ‘ச
மேலும் படிக்கவும்

வட்டார வழக்கும் இலக்கியமும் சிறுகதை - நெடுங்கதை

மனித வரலாற்றின் எந்தப் புள்ளியில் மொழி பிறந்தது? “என்று பிறந்தவள் என்றுணரா இயல்பினள் எங்கள் தாய்” என்ற பதில் தமிழ்ச் சமூகத்தில் உண்டு. இதய வாஞ்சனைக்கு இதமானது இது. அறிவுசார்ந்த சிந்திப்புக்கு வேறொரு விடை இருக்கும். மொழியின் தோற்ற கால கர்ப்பத்தைக் கண்டறிவதினும், அது மனிதனில் என்னவாக உண்டானது என்றிவது முக்கியம். மூடிய வயிற்றுக்குள்ளிருந்து வெளிப்பாய்ந்த உயிர் அழுதது. மனித குலத்தின் முதல் மொழி அழுகை. அப்போதே மொழி ஓசையாய் வெளிப்பட்டது. அதன் முன் சைகையே மூலமாக இருந்தது. தனக்க்குத் தேவையானதை சைகை வழியாகவே மனிதன் பேசிக்கொண்டிருந்தான். “எனக்குப் பசி. அந்தக் கனியைப் புசிக்கலாமா?” குழந்தை அல்லது அந்த மனிதன் செடியை, மரத்தைக் காட்டினான். பறித்துத் தரும்படி கை ஏந்தினான். கை நீட்டுவதும், காட்டுவதும் சைகை. நீர் ஆற்றில் ஓடியது, குதித்துக் குளித்துக் கரையேற எண்ணினான். தன் அகவிருப்பத்தை மற்றவா்க்கு எப்படிப் பரிமாறுவது? சைகை. சைகை – என்பது ஆதிமொழி. சைகை இருந்த இடத்தில், ஓசையாக ஒலிக்குறிப்பு பிறக்கிறது. தாய், தகப்பன், உற்றார் என தன்னைச் சுற்றி அசைந்தவர்களோடு, தன் தேவைகளை நிறை வேற்றிக்கொள்ளு
மேலும் படிக்கவும்

கற்பக தரு சொக்கப்பனை ஆகிறது!

படம்
அரை நூற்றாண்டு முன் இராமநாதபுரத்திலிருந்து இராமேசுவரத்துக்கு தொடர் வண்டிப் பயணம் சென்றதுண்டுமா நீங்கள்? நான்கு தலைமுறைக்குப் பிந்தி வந்தவர்களா நீங்கள். தொடர்வண்டி, பேருந்து, மகிழுந்து எதில் பயணிக்கும்போதும் எல்லாமும் வாலாந்தரவை, உச்சிப்புளி என்னும் சின்னஞ்சிறு ஊர்களில் நிற்கின்றன. கண்பார்வை போகிறவரை கற்பகதரு என்று பெயர் சுமந்த பனந்தோப்புகள்; அச்சிறு நிலையங்களில் வண்டி நிற்கையில் பயணிகள் கையில் காலைப்பொழுதினும் பசியதாய் மிளிரும் தளிர்மட்டை கொடுக்கப் பட்டது. மட்டை பிடித்த பயணிகள் இனிய சுவைதரும் காலைப் பதநீர் சாப்பிட, ”எல்லாரும் சாப்பிட்டாச்சா” என்றொரு பார்வை வீசிவிட்டு - "இந்த மண்வாகுக்குத் தான் அத்தனை தித்திப்பான பதநீர் வரும்” என்றொரு சொல்லும் சொல்லிவிட்டு ’கார்டு’ பச்சைக்கொடி அசைப்பார். கொஞ்சம் முன்னால் ’சொட்டாங்கு’ போட்டு உள்ளிறக்கிய பதநீர்ச் சுவை அவர் நாக்கிலும் தங்கியிருந்தது சொற்களாய் வெளிப்பட்டது எனச் சொல்லலாம். 50 வருடங்கள் முன் ஒரு இராமேசுவரம் தீவு இருந்தது. கடலுக்குத் தடுப்பு போட்டது போல் இராமநாதசாமி கோயில். காலகாலமாய் மண் உண்ட கடல் பொங்கிச் சுழற்றி விழுங்கியபோது,
மேலும் படிக்கவும்