பா.செயப்பிரகாசம் விழி.பா.இதயவேந்தனுக்கு எழுதிய மடல்




சென்னை
27 ஏப்ரல் 2004

அன்புள்ள தோழருக்கு

இத்துடன் புரட்சிப்பாதை இதழ், கலை - ஏப்ரல் இதழில் வெளியான
ஜேம்ஸின் "தேர்தல் அம்பேத்கர் முதலாக" கட்டுரை நகல் அனுப்பியுள்ளேன்.

சிறுகதைத் தொகுப்பான 'இருள் தீ' பற்றி விமர்சனம் எழுதுவதற்கான சாத்தியம் இப்போது இல்லை. இவ்வகையில் பலரின் எதிர்பார்ப்பை என்னால் நிறைவு செய்ய இயலுவதில்லை. உழைப்பு சக்தி குறைந்து விட்டதாகக் கொள்ளலாம். கூடவே எனது குறிப்பான திசைப்பணிகளை முடக்கிவிடுகின்றன.

விழுப்புரத்தில் நடைபெறும் மாநாட்டுக்கு வாழ்த்துக்கள். அதற்கான ஆதாரப் பணிகளில் ஈடுபட்டிருப்பீர்கள். தூரத்தில் நின்றுதான் வாழ்த்துச் சொல்ல முடிகிறதே தவிர, நெருங்கி வந்து கலக்க முடிவதில்லை. இதனால் அனுபவ இழப்பு நிகழ்கிறது என்பதொரு முக்கியமான யதார்த்தமாக இருந்தாலும், முடியாமல் காரணங்களையும் யோசிக்க வேண்டும்.

முதலில் தலித், தலித்தல்லாதோர் என்ற சொல்லாடலை பார்க்க வேண்டும். அதை நான் ஏற்பதில்லை அது அப்பாற்பட்டவர்கள் என்ற பொருளில் கையாளப்படுகிறது: அல்லது எதிரிகள் என்ற அர்த்தத்தில் கையாளப்படுகிறது. பெரும்பாலும் எதிரிகள் என்ற நிலையில் தான். தலித்துகள், தலித்தியவாதிகள் என்ற சுட்டலே சரியாக இருக்கும். தலித்தியக் கோட்பாட்டை ஏற்றுக் கொள்கிற எவராக இருந்தாலும் தலித்தியவாதிகள் தான்: மனம், வாக்கு, செயலால் இதை எடுத்துச் செல்கிறவர்கள் தலித்தியவாதிகள்: இவ்வாறு, மனம், வாக்கு, செயலால் எடுத்துச் செல்லாதவர்கள் தலித்துகளாக, தலித் தலைமைகளாக இருக்கிறார்கள் என்பதும் பரிசீலிக்கப்பட வேண்டிய விசயம்.

இந்தப் பரிசீலனைக்கு உட்படுத்த, மோ.ஜேம்ஸின் கட்டுரை பயன்படும். அதில் வெளிப்பட்டுள்ள பல கருத்துக்கள் சுய விவாதத்திற்கு உரியவை வெறுமனே விவாதத்திற்குரியவை அல்ல, விவாதம் பரிசீலனை என்பவை விமரிசனம், சுயவிமரிசனத்துக்கு அழைத்துச் செல்வதாக இருக்க வேண்டும்.

தலித் ஒற்றுமையைச் சிதறடிக்கும் 'கலைப்புவாதம்' என்று ஒற்றைச் சொல்லால் ஒதுக்கிவிடுவது எளிது. நீங்கள் அவ்வாறு பார்க்க மாட்டீர்கள்
என நம்புகிறேன்.

“தலித் இயக்கங்கள் அம்பேத்கரின் தத்துவார்த்தத்தைப் புரிதலின்றி, எதிரி - நண்பன், எதிர்க்கப்பட வேண்டிய பிரதான சக்தி, ஆதரவு சக்திகள் என்பதைக் கணிக்கத் தவறி, தங்களது பதவி நலன் வாழ்க்கையோடு தலித் அரசியலை சுருக்கி விட்டனர்"

ஜேம்ஸின் இந்தக் கணிப்பு, தலித் இயக்கங்களுக்கு மட்டுமல்ல, பொதுவாக இயக்கச் செயல்பாடு பற்றிய புரிதலுக்கும் வழி அமைக்கும்.

தோழமையுடன் பேசுவோம்
பா.செயப்பிரகாசம்

- நன்றி பொன் குமார், ஆலம்பொழில் இதழ், செப்டம்பர் 2021

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

பிரபலமான பதிவுகள்

ஜெயந்தன் - நினைக்கப்படும்

படம்
மதுரை வடக்கு மாசி வீதியில் பேரா.துளசிராமசாமியின் ‘அரூசா’ அச்சகத்தின் படியில் அவர் நின்று கொண்டிருந்தார். நிஜ நாடக இயக்கம் பேரா.மு.ராமசாமியின் ‘விழிகள்’ மாத இதழும் அச்சாகியதால் மு.ரா.வும் இருந்தார். மதுரையில் கோயில்களுக்கும் சாமி வலங்களுக்கும் குறைவில்லை. முன் மாலையை லேசாய் அசைத்துத் தள்ளியபடி இரவு பின்னால் மெதுவாக வந்தது. அது குளிர்காலமில்லை. கோடைகாலம். மதுரைக் கோடையில் இரவு அப்படித்தான் ஆடி அசைந்து வரும். ‘பெட்ரோமாக்ஸ்’ – விளக்கு வெளிச்சத்தில் வடக்கு மாசி வீதியில், கிழக்கிலிருந்து மேற்காக ‘அம்மன்’ சப்பரத்தில் வந்து கொண்டிருந்தாள். ஒவ்வொருவரது கைகளும் கன்னங்களும் இதற்காகவே இருப்பது போல் கூப்புவதும் கன்னத்தில் போடுவதுமாய் இருந்தார்கள். “எவ்வளவு பெரிய தேர். எத்தனை பெரிய கூட்டம். இவ்வளவு பெரிய தேரில் அம்மன் உரு மட்டும் கண்ணுக்குத் தெரியலே. இந்த மனுசப்பயல்களைப் பார்த்து பயந்து ஒரு மூலையில் ஒடுங்கி உக்காந்திட்டா போல” - அவர் பேசினார். கூட்டத்திலிருந்து அவர் பேச்சு விலகியதாய்க் காணப்பட்டது. எதுவொன்றையும் பொதுப்புத்திப் பார்வையிலல்லாமல் புதிய கோணமாய் வெளிப்படுத்தும் திறன் கொண்டிருந்
Read more »

நா.காமராசன் ஓய்ந்த நதியலை

படம்
1962 - 63ல், மதுரை தியாகராசர் கல்லூரியில் நான் இளங்கலை முதலாமாண்டு. கவிஞர் நா.காமராசன், இளங்கலை இரண்டாமாண்டு. கவிஞர் அபி, இளங்கலை மூன்றாமாண்டு. கவிஞர்கள் மீரா, அப்துல் ரகுமான், முதுகலைத் தமிழ் இறுதியாண்டு. கவிஞர் இன்குலாப், எனக்குப் பின்னால் அடுத்த ஆண்டு இளங்கலைத் தமிழில் சேர்கிறார். அவருடைய வகுப்புத் தோழர் – பின்னாளில் சட்டமன்ற உறுப்பினர், அமைச்சர், சட்டமன்றப் பேரவைத் தலைவராக இருந்து மறைந்த கா.காளிமுத்து. மதுரை தியாகராசர் கல்லூரி விடுதியில் 1965 சனவரி 25-ம் நாள், இந்தி எதிர்ப்பு ஊர்வலத்துக்கான அனைத்துக் கல்லூரி, உயர் நிலைப்பள்ளி மாணவர்களின் முன் ஆலோசிப்பு நடந்தது. நண்பர்கள் காமராசன், காளிமுத்து ஆகியோர், ‘இந்தியே ஆட்சி மொழி’ என்று அறிவிக்கும் சட்டப் பிரிவு பிரதியை எரிப்பதென முடிவு செய்தனர். ‘சட்டத்தை’ எரிக்கும் நண்பர்களை அக்காரியம் நிறைவேற்றும் முன் கைது செய்யாமலிருக்க, ஒரு தலைமறைவு வாழ்க்கைக்குத் தயார்ப்படுத்தினோம். எங்களில் சிலரைத் தவிர அந்த இடம் வேறு யாருக்கும் தெரியாது. சனவரி 25-ம் நாள் அன்று மாணவர்கள் சுற்றிலும் பாதுகாப்பாக வர, காமராசனும் காளிமுத்துவும் திடல் மேடையில் ஏறி, சட்டப
Read more »

பஞ்சாபி இலக்கியம் - ஆட்காட்டிக் குருவிகளாய் பெண் குரல்கள்

படம்
இந்தியாவின் தென்மேற்கு எல்லைக்கு அண்டக் கொடுத்தது போல் உள்ள பஞ்சாப் பிரதேசம்; முட்டுச்சுவர் போல் மலைகள் உண்டென்றாலும் படையெடுப்புகள் வரும் போது, திறந்து கொள்கிற கணவாய்கள் உண்டு. தென் மேற்கிலிருந்து எந்த ஆக்கிரமிப்பானாலும் முதல் 'மொத்து' பஞ்சாப்புக்கு. இந்தியா ஒரு நாடாய் உருவெடுப்பதற்கு முன்பிருந்து மத்திய ஆசியாவிலிருந்து, கிரேக்கத்திலிருந்து, ஆப்பானிஸ்தான், பலுசிஸ்தானிலிருந்து ஆக்கிரமிப்பாளர்கள், நாடு பிடிக்கும் வேட்டையர், அவர்களின் கொடுக்குப் பிடித்தபடி குடியேறி மக்களும் - அத்தனை பேரும் பஞ்சாபில் குதித்தார்கள். மலைவழி, வனவழி குதிக்காமல் நீர்வழி வந்து ஆக்கிரமித்தவர்கள் வெள்ளைக்காரர்கள்; போர்த்துக்கீசியர், டச்சுக்காரர்கள், பிரெஞ்சுக்காரர்கள், ஆங்கிலேயர் என ’டக்கு டக்காக’ கடல்வழி வந்திறங்கினாலும் இறுதியில் நிலைத்து நின்றது ஆங்கிலேயர்கள் தாம். வெள்ளைக்காரர் என்ற சொல் மேற்கிலிருந்து வந்த ஆக்கிரமிப்பாளர் அனைவருக்கும் பொத்தாம்பொதுவான ஒரு சொல். ஆங்கிலேய ஆக்கிரமிப்பின்போது தான் இந்தியா என்ற பெயரில் ஒரு நாட்டை அடையாளப்படுத்தினார்கள். தென்மேற்கிலிருந்து வந்த ஆக்கிரமிப்பாளர்கள்
Read more »

வட்டார வழக்கும் இலக்கியமும் சிறுகதை - நெடுங்கதை

படம்
மனித வரலாற்றின் எந்தப் புள்ளியில் மொழி பிறந்தது? “என்று பிறந்தவள் என்றுணரா இயல்பினள் எங்கள் தாய்” என்ற பதில் தமிழ்ச் சமூகத்தில் உண்டு. இதய வாஞ்சனைக்கு இதமானது இது. அறிவுசார்ந்த சிந்திப்புக்கு வேறொரு விடை இருக்கும். மொழியின் தோற்ற கால கர்ப்பத்தைக் கண்டறிவதினும், அது மனிதனில் என்னவாக உண்டானது என்றிவது முக்கியம். மூடிய வயிற்றுக்குள்ளிருந்து வெளிப்பாய்ந்த உயிர் அழுதது. மனித குலத்தின் முதல் மொழி அழுகை. அப்போதே மொழி ஓசையாய் வெளிப்பட்டது. அதன் முன் சைகையே மூலமாக இருந்தது. தனக்குத் தேவையானதை சைகை வழியாகவே மனிதன் பேசிக்கொண்டிருந்தான். “எனக்குப் பசி. அந்தக் கனியைப் புசிக்கலாமா?” குழந்தை அல்லது அந்த மனிதன் செடியை, மரத்தைக் காட்டினான். பறித்துத் தரும்படி கை ஏந்தினான். கை நீட்டுவதும், காட்டுவதும் சைகை. நீர் ஆற்றில் ஓடியது, குதித்துக் குளித்துக் கரையேற எண்ணினான். தன் அகவிருப்பத்தை மற்றவா்க்கு எப்படிப் பரிமாறுவது? சைகை. சைகை – என்பது ஆதிமொழி. சைகை இருந்த இடத்தில், ஓசையாக ஒலிக்குறிப்பு பிறக்கிறது. தாய், தகப்பன், உற்றார் என தன்னைச் சுற்றி அசைந்தவர்களோடு, தன் தேவைகளை நிறை வேற்றிக்கொள்ளும்
Read more »

பொன்னீலன் ‘கரிசல்’ - நாவல்: நில வரைவியலும் நினைவுகளும்

(’பொன்னீலன் 80‘ நூலில் வெளியான கட்டுரையின் செழுமைப் படுத்திய வடிவம்) படைப்பாளிகளை நேரில் சந்தித்து அறிமுகமாவதினும் வாசிப்பு வழி அறிமுகம் எளிது, அநேகம் எழுத்தாளர்களின் படைப்புக்கள் வழி இது சாத்தியமாகிறது. கொள்ளைக்காரர்கள் – குறுநாவல் தாமரை இலக்கிய இதழில் வாசித்தேன்; வாசிப்பு மூலம் அவர் எனக்கு முதல் அறிமுகம். வாசித்து முடித்து அசை போடுகையில் சிறு சந்தேக மின்னல் கீறியது; கொள்ளைக்காரர் யார்? கதையில் வருகிற காவல்துறை மாந்தர்களா? கடத்தல் வியாபாரிகளா? கதை தந்த எழுத்தாளரா? கதை மாந்தர்களின் பேச்சும், கதை உரைப்புப் பாங்கும் மலையாளமும் தமிழும் பிசைந்து பிழிந்த மூலிகைச்சாறு போல வட்டார வழக்கான குமரி மொழியில் வெளிப்பட்டிருந்தது. வட்டார மக்களை உலுக்கி உன்மத்தம் பிடிக்கச் செய்து கொண்டிருந்த ‘அரிசிப் பிரச்சனை’. கதை காட்டிய உண்மையின் பக்கம்; மக்கள் பக்கம் நின்று அவர் வாதாட்டம் செய்த மொழி - கதையைப் படைத்த எழுத்தாளர் என்பது எனக்கு உறுதிப்பட்டது. ஒரு கைகுலுக்கள் செய்ய நினைத்தேன். படைப்பாளி அருகில் இல்லை. அது 1973 – மதுரை ‘ஹாலேஜ் ஹவுஸ்’ உணவக மாடி அரங்கத்தில் ‘புதிய மொட்டுகள்’ என்றொரு கதைத்தொக
Read more »